Archiwum 20 października 2003

Patrzyłam w lustro

Zbyt długo

Wreszcie uwierzyłam

Moja dusza jest po tamtej stronie

Oh tak niewiele części upadło, roztrzaskało się

Skorupa moja

Zbyt ostra by nas powstrzymać

Zbyt mała by się liczyć

Ale wystarczająco duża by mnie przeciąć

Na wiele drobnych części

Jeśli próbuję ją dotykać

I krwawię

Ja krwawię

I oddycham

To jest powietrze którym oddycham

Twoja święta obecność żyjąca we mnie

To jest mój chleb powszedni

Twoje każde slowo wypowiedziane do mnie

I ja

I ja jestem spragniona Ciebie

I ja

I ja jestem zagubiona bez Ciebie

vveronikaa